چسبندگی

پلی پروپیلن‌ از جمله پلیمرهای پرمصرف در صنعت پلاستیک محسوب می‌شوند. این پلیمر به طور گسترده در فرآیند تولید فیلم (سلفون، BOPP و CPP) ، اکستروژن، کامپاند سازی، تولید قطعات تزریقی و ... مورد استفاده قرار می‌گیرند. با توجه به این که مقدار زیادی از پلی پروپیلن مصرفی در صنعت تولید فیلمها مورد استفاده قرار می­گیرد و با توجه به نیاز این صنایع جهت بهبود و تسهیل در فرآیند تولید، افزایش لیزی و کاهش چسبندگی لایه­ها نیاز مبرم به استفاده از لیزکننده­­ها وجود دارد. لیز کننده­ها پس از گذشت زمان به سطح محصولات مهاجرت کرده و با تشکیل لایه­ای بر روی سطح منجر به کاهش اصطکاک بین لایه ها، بین پلیمر و فلز می شوند. استفاده از لیزکننده­های متفاوت مبنی بر نیاز صنایع مختلف، میزان لیزی و پاسخگویی مستربچ را بهینه میکند. با توجه به فرآیند تولید همراه با کشش دو طرفه در تولید فیلمهای BOPP، استفاده از مستربچ لیز کننده مناسب در این صنعت منجر به القای لیزی بهینه در لایه­های پلاستیکی و کاهش چسبندگی آنها در مرحله رول کردن و بهبود فرآیند تولید می­شود. مستربچ لیز کننده BOPP در ترکیب با پلی پروپیلن، بدون ایجاد تغییر رنگ، نه تنها باعث ایجاد لیزی در سطح پلیمر وکاهش اصطکاک بین سطوح پلیمری و فلزی شده، بلکه منجر به افزایش نرخ تولید، بهبود کیفیت سطح محصول تولیدی (یکنواختی سطح محصول) و پخش بهتر پرکننده­ها در پایه پلیمری و غیره شوند.  

فیلم‌های بسته‌بندی چندلایه با ساختاری خاص برای استفاده در بسته‌بندی مواد غذایی طراحی شده‌اند. این فیلم‌ها به دلیل توانایی جلوگیری از نفوذ اکسیژن و رطوبت، قابلیت محافظت از مواد غذایی برای مدت طولانی را دارند.این توانایی به کمک ترکیب پلیمرهای قطبی و غیرقطبی  در ساختار فیلم چندلایه حاصل می‌شود. اما به دلیل ناسازگاری بین اجزا چسبندگی ضعیفی بین لایه‌ها وجود دارد. برای رفع این مشکل نسل نوینی از چسب‌ها با عنوان چسب بین لایه‌ای طراحی شده‌اند. چسب بین لایه‌ای در ساختار فیلم چندلایه پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن به عنوان پلیمرهای معمول مورد استفاده در تهیه فیلم به کمک فرایند کواکستروژن با پلیمرهای قطبی مانند EVOH، PA و PET در ساختاری چندلایه ترکیب می‌شوند. اما چالش اصلی در این فیلم‌ها کیفیت چسبندگی بین لایه‌های ناسازگار موجود است. بر همین اساس، چسب بین لایه‌ای با عاملیتی و عملکردی دوگانه به عنوان بهبود دهنده چسبندگی و سازگارکننده بین دو لایه استفاده می‌شود.  

لوله‌های  با ساختار چندلایه حاوی پلی‌اتیلن و یا پلی‌اتیلن شبکه‌ای به عنوان لایه‌های بیرونی و لایه فلزی از آلومینیوم یا استیل به عنوان لایه مرکزی دارای جایگاه ویژه در سیستم‌های لوله‌کشی هستند. این لوله‌ها به دلیل ساختار و ترکیبات مورد استفاده در برابر نفوذ اکسیژن عایق هستند و پایداری ابعادی قابل توجهی دارند. این لوله‌ها برای کاربردهای جدید که به دما و فشار بالا نیاز دارند مورد استفاده قرار می‌گیرند. چسب بین لایه‌ای در لوله‌های PEX-AL چنین  عملکردی از ترکیب لایه‌های قطبی و غیرقطبی ایجاد می‌شود. اما چنین ساختاری دارای چسبندگی ضعیف بین اجزا است که برای رفع آن از چسب بین لایه‌ای استفاده می‌شود. این چسب با توجه به عاملیت دوگانه منجر به ایجاد پیوند قوی بین لایه‌های پلی‌الفینی (PE یا PEX) با لایه فلزی (Al یا Steel) خواهد شد. چینین عملکردی امکان تولید لوله‌هایی با خواص مناسب و بهینه را به سازندگان آن خواهد داد.